sábado, 23 de agosto de 2008

hoy cenaré melón

No, no soy una devora-cabezas, pero se me ocurrió comparar nuestras cabezas(tanto de hombre como de mujer) con melones, a veces hay quien nos averigua sólo con acercarse, palpar un poco e incluso dar unos golpecitos a ver como sonamos, y hay quien necesita bisturí o sierra de calar para saber de que pasta estamos hechos.
A mi personalmente me gusta más intuir saborear el "melón" poco a poco


5 comentarios:

Vantysch dijo...

No tiene mucho que ver con tu reflexión pero me has traído a la memoria la obra del pintor Giuseppe Arcimbolodo, que pintaba retratos con frutas y verduras.
De pequeño tenía un libro con estas pinturas y me daba pánico pensar en ellas cuando la luz se apagaba.

http://i191.photobucket.com/albums/z148/acidit/Arte%20-Pintura/a9e2.jpg

Y soy como tú, de saborear ese melón poquito a poco...

Besos!

Anónimo dijo...

Meló fresquet de Xilxes, de tot l'any o d'Argel... i si vols maduixes....ja saps, també son bones de saborejar!

Danann dijo...

Vanty, la verdad es que el de la foto que me has mandado da miedo!!!!

Hay que saborear y tb ser un poco melones

;)

Danann dijo...

el de l'horta seca ya podía ser mas de regadío que para las frutas va mejor!
Podias traer de las que cultivas y las probamos
:P

Babilonio dijo...

El melón con jamón y un blanco fresquito...
Un beso meloncilla